Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn er enorm veel systematische literatuuroverzichten gepubliceerd over de effectiviteit van fysiotherapie en manuele therapie. Het zijn vaak lastig te lezen artikelen met een groot aantal methodologische begrippen en met grote tabellen. Verder lijken de conclusies bijna voorspelbaar te worden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze artikelen snel terzijde worden gelegd door praktiserende fysiotherapeuten en manueel therapeuten. Het gerandomiseerd, gecontroleerd onderzoek schiet blijkbaar te kort om de effectiviteit van fysiotherapie en manuele therapie aan te tonen. Een groot deel van de manueel- en fysiotherapeutische praktijkkennis zou veel meer zijn oorsprong moeten vinden in observationeel onderzoek als vorm van longitudinaal, niet-experimenteel onderzoek. Het is juist deze onderzoeksopzet die zich uitstekend leent om inzicht te krijgen in het verloop van langdurige behandeling van patiënten met chronische aandoeningen.