De distale radiusfractuur

Anatomie, pathologie en fysiotherapie

Door op 14-03-2013
  • 00Inleiding
  • 01Anatomie van het polsgewricht
  • 02Fracturen distale radius
  • 03Behandeling
  • 04Algemene behandelprincipes
  • 05Complicaties
  • 06Conclusie
  • 07Reacties (0)

Samenvatting

De distale radiusfractuur is een veelvoorkomende fractuur die meestal ontstaat door een val op de uitgestrekte hand. Voor dit type fractuur worden verschillende classificatiesystemen gebruikt, maar in de literatuur is geen consensus over welk systeem gebruikt dient te worden. Op basis van de ernst van de fractuur en patiëntkarakteristieken zal de behandelend arts kiezen voor een conservatieve dan wel operatieve behandeling. Het is van groot belang dat de patiënt al vroeg in het revalidatietraject goed wordt begeleid door een fysiotherapeut. De revalidatie is in te delen in verschillende fasen: in eerste instantie ligt het accent op het verbeteren van de mobiliteit, in een latere fase steeds meer op het opbouwen van de belastbaarheid. Tijdens de nabehandeling is het belangrijk om eventuele complicaties te herkennen, zodat hiervoor een gerichte interventie kan worden toegepast.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Schoneveld, K.
Kooij Y. van
Feitz, R.
Thema Hoofdartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 14 maart 2013
Editie Physios - Jaargang 5 - editie 1 - Editie 1, 2013

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel heeft u kennis van:
• de etiologie van de distale radiusfractuur;
• de anatomie van de pols en het distale radio-ulnaire gewricht;
• de conservatieve interventie en nabehandeling;
• verschillende chirurgische interventies en de nabehandeling;
• de veelvoorkomende complicaties na een distale radiusfractuur en de consequenties hiervan voor fysiotherapeutische nabehandelingen.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje