Diagnostische tekens bij een chronische liesblessure

Best practice bij de langdurige adductiegerelateerde liespijn

Door op 05-07-2011
  • 00Inleiding
  • 01Diagnostiek
  • 02Differentiële diagnostiek
  • 03Aanwijzingen voor behandelstrategie
  • 04Reacties (0)

Samenvatting

Liespijn is een veelvoorkomend en vaak frustrerend probleem bij sporters die een sport beoefenen waarbij snelle accelererende en abrupt vertragende activiteiten en plotselinge richtingveranderingen voorkomen. Menig fysiotherapeut is geneigd om de behandeling van deze aandoening te starten zonder gedegen onderzoek en een duidelijke diagnose. Dit artikel beschrijft praktische tests en aanknopingspunten die de diagnose van een chronische liesblessure nader kunnen specificeren en die de fysiotherapeut handvatten geven voor de behandelstrategie. De informatie in dit artikel is gefundeerd op de beperkt beschikbare kennis uit de literatuur en de ruime praktijkervaring van de auteur. Het belangrijkste behandeldoel van fysiotherapeutische interventie is het normaliseren van de adductorenhypertonie, hetgeen betekent dat de oorzaken van deze hypertonie moeten worden weggenomen.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Stappen, B.W.J. van der,
Thema In de praktijk
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 5 juli 2011
Editie Physios - Jaargang 3 - editie 2 - Editie 2, 2011

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel:
• hebt u aanknopingspunten voor de differentiële diagnostiek bij liespijn;
• kent u verschillende oorzaken van langdurige adductorenhypertonie (LAGP);
• kent u de tests en diagnostische tekens waarmee u de oorzaken van LAGP kunt achterhalen;
• weet u waarom u zich bij LAGP moet richten op het normaliseren van de adductorenhypertonie.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje