Samenvatting

Velen beschouwen een voorste-kruisbandreconstructie (VKB) als een voorwaarde voor terugkeer naar sport (afgekort RTS: ‘return to sports’). In werkelijkheid keert slechts 65 procent van de patiënten na een VKB-reconstructie terug naar het sportniveau van vóór de blessure. Bovendien heeft de actieve, jonge atleet die sportactiviteiten hervat na een VKB-reconstructie te hebben ondergaan, een groter risico op een tweede VKB-blessure, zowel aan de geopereerde zijde als aan de contralaterale zijde. Tot op heden is er een gebrek aan wetenschappelijke consensus over de criteria om een patiënt toestemming te geven voor onbeperkte sportactiviteiten na een VKB-reconstructie. Dit zorgt voor veel onzekerheid bij de klinische besluitvorming. Het doel van dit klinische commentaar is: (1) de huidige wetenschappelijke literatuur kritisch beschouwen, (2) het RTS-raamwerk na een VKB-reconstructie anders begrijpen, (3) de huidige RTS-tests herzien en evidence-based aanbevelingen doen voor de situatie na een VKB-reconstructie en (4) aanbevelingen doen voor interventies om effectiever neuromusculaire gebreken aan te pakken na VKB-letsel en de daaropvolgende revalidatie na een VKB-reconstructie.