Samenvatting

Rompstabiliteit, of core stability, is een hot item in de fysiotherapie, maar er bestaat nog veel onduidelijkheid rondom dit concept. Deze onduidelijkheid wordt vooral veroorzaakt door het ontbreken van een eenduidige definitie van het begrip ‘rompstabiliteit’. Door vanuit wetenschappelijk oogpunt de begrippen ‘romp’ en ‘stabiliteit’ te belichten en van daaruit tot een definitie te komen van het begrip rompstabiliteit, wordt een basis gecreëerd voor de ontwikkeling van meet- en trainingsmethoden. Het stabiliseren van de romp is in feite een dynamisch proces van balanshandhaving, waarbij een goed gecoördineerde aansturing van vooral de grote rompspieren van belang is. Bij een balansverstoring maakt het neuromusculaire systeem gebruik van anticipatoire en reflexieve mechanismen om de stabiliteit te handhaven. Bij het meten en trainen van stabiliteit speelt balans daarom een belangrijke rol. De uitdaging voor de fysiotherapeut ligt in het geïsoleerd meten en trainen van rompstabiliteit, met gebruikmaking van functionele en contextspecifieke houdingen en bewegingen.