Samenvatting

Een wezenlijk onderdeel van de fysiotherapeutische behandeling bestaat uit het geven van beweegadviezen. De therapietrouw aan het uitvoeren van een beweegadvies wordt beïnvloed door opvattingen die mensen hebben over hun gezondheidsprobleem. Deze opvattingen blijken niet altijd realistisch en blijven soms onderbelicht bij het ontrafelen van gezondheidsproblemen op basis van de ICF. Complementair aan de uitkomsten uit de procedurele redenering (het objectiveren van gezondheidsklachten) ontsluit narratief (verhalend) redeneren in de anamnese de ervaringswereld en de cognities van de patiënt. Dit artikel beschrijft een model waarmee deze cognities te operationaliseren zijn, en hoe deze cognities een rol kunnen spelen in het gedrag van mensen. Tot slot wordt het model vertaald naar de alledaagse praktijk. Het bespreken van het perspectief van de patiënt kan een transitie van niet-realistische opvattingen en ideeën naar realistische opvattingen over het gezondheidsprobleem teweegbrengen, en wellicht resulteert dit in adequate copingstrategieën, waaronder het in beweging blijven van mensen met gezondheidsklachten in het musculoskeletale domein.