Inspanningsfysiologie in de praktijk

Deel 2 Inspanningstests

Door op 10-06-2010
  • 00Inleiding
  • 01Maximaaltests
  • 02Steep ramp-protocol
  • 03Submaximale tests
  • 04Trainingssturing met Wmax (VO2max) en Hfmax als parameters
  • 05Conclusie
  • 06Reacties (0)

Samenvatting

In de fysiotherapie wordt al langer gebruikgemaakt van tests om de cardiopulmonale belastbaarheid te bepalen. De traditionele maximaaltests mogen alleen uitgevoerd worden als een arts aanwezig is met aed-apparatuur. Het steep ramp-protocol is een maximaaltest die is ontwikkeld voor gebruik bij kwetsbare patiëntengroepen en kan geheel veilig in een eerstelijnssetting uitgevoerd worden. Dit artikel beschrijft de achtergrond, uitvoering en implementatie van de steep ramp-test en de submaximale Åstrand-fietstest.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Molinger, J.
Keizer, H.A.
Thema Fysiologie en training
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 10 juni 2010
Editie Physios - Jaargang 2 - editie 2 - Editie 2, 2010

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel:
• weet u de achtergronden van de steep ramp-test en Åstrandtest;
• kunt u de steep ramp-test en Åstrandtest uitvoeren;
• kunt u de meetresultaten interpreteren;
• kunt de trainingsintensiteit relateren aan de VO2max.

Winkelmandje

Er zitten geen programma's in het winkelmandje