Samenvatting

Jaarlijks ontstaan in Nederland circa 4,5 miljoen sportblessures. Alle reden om preventieve tegenmaatregelen te treffen. Sporters blijken echter niet zomaar bereid om deze maatregelen toe te passen, zeker niet als het gaat om primaire preventie. Blessurepreventie vraagt om structurele gedragsveranderingen. Ook bij bewezen effectieve maatregelen blijken mensen niet of nauwelijks bereid om actie te ondernemen, tenzij de omgeving, zoals trainer of sportbond, dit afdwingt. De belangrijkste wetenschappelijk sterk onderbouwde preventieve maatregelen/materialen in de sport, toegespitst op enkel- en onderbeenblessures, zijn enkeltaping en ‑bracing, oefentherapie in de vorm van neuromusculaire training, scheenbeschermers en het programma FIFA 11+. Zeer waarschijnlijk effectief zijn warming-up, een stevige hielkap in de schoenen bij pronatievoeten en inlegzolen. Deze maatregelen worden derhalve sterk aanbevolen. Van rekoefeningen, cooling-down, schokdemping van sportschoenen en bepaalde trainingsvormen is de effectiviteit nog onvoldoende bewezen, doordat ze nooit adequaat zijn onderzocht of doordat het onderzoek tegenstrijdige resultaten heeft opgeleverd. Voor alle preventieve maatregelen geldt dat slechts effect wordt bereikt als de betrokkenen beschikken over voldoende gezondheidsvaardigheden en therapietrouw.