Samenvatting

In de jaren negentig zijn in het menselijk brein spiegelneuronen ontdekt. Oorspronkelijk werd gedacht dat dit motorische neuronen waren, maar het bleek dat deze neuronen tevens een rol spelen bij ons gevoel, inlevingsvermogen en taalbegrip. Het gangbare sensomotorische model kan het bestaan van spiegelneuronen niet verklaren en kan daarom beter aangevuld worden door het ideomotorisch model, waarbij bewegen centraal staat. De actie en het doel van de actie zijn belangrijke factoren als we iets leren. Oefeningen kunnen het best in een zinvolle context gegeven worden, waarbij een actie uitgelokt wordt. Leren door imitatie, modelling en het spelen van rollen behoren tot het fysiotherapeutisch instrumentarium dat een beroep doet op spiegelneuronen. Als van de verbeelding gebruikgemaakt wordt, zijn er eindeloos veel meer mogelijkheden om functioneel te oefenen.