Het (her)leren van motorische vaardigheden is een essentieel onderdeel van de fysiotherapie en de revalidatie. In de afgelopen twintig jaar zijn diverse nieuwe inzichten in motorisch leren ontstaan die de grenzen van het standaardmodel van motorisch leren overschrijden, en dus ook de daaraan ontleende behandelrichtlijnen. In dit artikel worden nieuwe inzichten omtrent de rol van aandacht (interne versus externe focus), kennisopbouw (expliciet versus impliciet) en variabiliteit (traditioneel versus differentieel leren) in motorisch leren besproken. De inzichten in kwestie worden gespiegeld aan gangbare behandelrichtlijnen. We concluderen dat de effectiviteit van behandelingen te verbeteren is als de nieuwe inzichten in motorisch leren in de fysiotherapie- en revalidatiepraktijk worden toegepast.
Auteurs |
Beek, P.J.
Roerdink, M. |
---|---|
Thema | Hoofdartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 7 juni 2012 |
Editie | Physios - Jaargang 4 - editie 2 - Editie 2, 2012 |
Na bestudering van dit artikel:
• weet u het verschil tussen oefenen met een interne en een externe focus;
• kent u de karakteristieken van expliciete en impliciete kennisopbouw;
• onderkent u het belang van variabel oefenen;
• kunt u op deze inzichten reflecteren en de toepassingen koppelen aan uw eigen praktijksituatie.
Er zitten geen programma's in het winkelmandje