Sporters die na een ruptuur van de voorste kruisband (VKB) pivoterende sporten willen blijven beoefenen, worden veelal geadviseerd een chirurgische reconstructie te ondergaan. Maar VKB-reconstructie is geen garantie voor sporthervatting; uit meta-analyses blijkt dat slechts 55 procent van de patiënten terugkeert op hetzelfde competitieve niveau als voor de blessure. Ook is er een hoog percentage recidiverende VKB-rupturen, vooral bij jonge sporters, tot meer dan 20 procent in het eerste jaar na terugkeer in de sport. Daarnaast hebben patiënten na een VKB-ruptuur een verhoogd risico op het ontstaan van gonarthrose. Er is mogelijk een associatie tussen recidiverende VKB-rupturen en abnormale bewegingspatronen zoals vaak wordt geconstateerd na een VKB-reconstructie. Vanwege de voortschrijdende inzichten ligt het voor de hand om de revalidatie na een VKB-reconstructie onder de loep te nemen. Motorisch leren om motorische vaardigheden en neuroplastische capaciteiten (opnieuw) te verwerven, worden tijdens de traditionele revalidatie mogelijk niet voldoende gestimuleerd. Het doel van dit artikel is om nieuwe perspectieven vanuit motorisch leren te presenteren, toegepast op klinische settings die de potentie hebben om revalidatiestrategieën voor patiënten na een VKB-reconstructie te verbeteren.
Auteurs |
Gokeler, A.
Hoogeslag, R. |
---|---|
Thema | In de praktijk |
Publicatie | 12 maart 2018 |
Editie | Physios - Jaargang 10 - editie 1 - Editie 1, 2018 |
Na het bestuderen van dit artikel:
Er zitten geen programma's in het winkelmandje