Rompstabiliteit speelt een belangrijke rol bij de preventie en bij de revalidatie van rugblessures. Fysiotherapeutische oefenprogramma’s bevatten een keur van rompoefeningen die gericht zijn op co-activatie, neuromusculaire controle, kracht en uithoudingsvermogen van deze spiergroepen. Deze oefeningen worden steeds vaker uitgevoerd op een instabiele ondergrond zoals een BOSU, kantelplanken of een grote bal. Het achterliggende concept is dat een instabiele ondergrond zorgt voor verhoogde activiteit van lokale en globale buik- en rugspieren door verstoring van de romppositie en doordat er een kleiner contactoppervlak is tussen de ondergrond en het lichaam. Omdat nog niet precies bekend is wat precies de invloed is van een instabiele ondergrond, zijn er diverse studies gedaan waarin de spieractiviteit van de globale rompmusculatuur wordt gemeten met oppervlakte-elektroden. Er zijn echter nog geen publicaties verschenen waarin de spieractiviteit van de lokale stabilisatoren is onderzocht.