Samenvatting

VKB-letsel heeft vaak grote impact op het motorisch functioneren. Mensen moeten vaak langere tijd revalideren voordat ze weer (op niveau) kunnen sporten. Alhoewel neuromusculaire training bewezen effectief is bij het voorkómen van VKB-blessures, houden veel sporters desondanks een groot risico op recidive. Mogelijk is dit probleem te verminderen door de zelforganisatie van het bewegen te stimuleren tijdens de VKB-revalidatie, zodat revalidanten leren om het bewegen flexibel aan te passen aan de snel veranderende taak- en omgevingsfactoren. Dit zou het risico verminderen op recidiefblessures in dit soort situaties. In dit artikel wordt uiteengezet hoe specifieke motorische leerprincipes kunnen worden gebruikt om dit te bewerkstelligen: (1) het vergroten van variatie van het oefenen en (2) impliciete leermethodes toepassen. Daarbij wordt ingegaan op de achtergrond en bewijs voor deze methodes.