Samenvatting

In een serie artikelen zal het begrip ‘stabiliteit’ in relatie tot het bewegen van de mens worden verduidelijkt. Het doel is een eenduidig conceptueel kader te ontwikkelen dat ten grondslag kan liggen aan het praktisch handelen, zowel gericht op prestatiebevordering als op de primaire of secundaire preventie van letsels aan het bewegingsapparaat. In dit eerste deel wordt het begrip ‘stabiliteit’ uitgelegd aan de hand van een eenvoudig biomechanisch model van een segment van het bewegingsapparaat, zoals de romp. Een stabiel systeem heeft als kenmerk dat het verstoringen kan opvangen. Verstoringen van de oriëntatie van een segment in een gewricht zijn tegen te gaan door middel van stijfheid en demping rond het gewricht. Stijfheid en demping zijn noodzakelijk om stabiliteit te bereiken. In een stabiel systeem beschrijft de ‘performance’ hoe groot afwijkingen van de oriëntatie zijn en hoe snel deze worden weggeregeld na een verstoring. De ‘robustness’ beschrijft de grootste verstoring die het systeem nog aankan. Robustness en performance worden door stijfheid en demping bepaald.