Samenvatting

Wanneer iets geleerd moet worden in sport of therapie, wordt meestal een instructie gegeven en de leerling of patiënt probeert vervolgens de gevraagde beweging of handeling te verrichten. De leraar geeft feedback als het fout gaat, en zo hopen we dat de betrokken activiteit wordt aangeleerd. Kortom: al doende leren. Deze manier van leren is weliswaar zeer gangbaar, maar lang niet altijd de meest effectieve. Bij sommige leerlingen en patiënten stokt het leerproces: ondanks al het oefenen is er geen vooruitgang meer. Daarom is het goed te weten dat er talrijke andere manieren van leren bestaan, zoals impliciet leren, imitatieleren, foutloos leren en mental practice. In feite bestaat er een groot repertoire van leerprincipes, waaruit in ieder individueel geval gekozen kan worden. Het zou daarom een goede zaak zijn wanneer iedere leraar of therapeut dit repertoire beheerst, zodat de leermogelijkheden van iedere leerling of patiënt optimaal worden benut. Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste leerstrategieën die in de praktijk kunnen worden toegepast.