Gratis whitepapers voor fysiotherapeuten
Toegepaste bindweefselfysiologie
Hoe zijn instructies en feedback te gebruiken bij het aanleren van motorische vaardigheden aan kinderen?
Dit whitepaper bespreekt de uitdagingen en impact van motorische problemen bij kinderen, met een focus op kinderen met 'developmental coordination disorder' (DCD) en andere motorische stoornissen. Het artikel gaat in op hoe motorische problemen het dagelijks leven van kinderen beïnvloeden, zoals hun deelname aan activiteiten, fysieke fitheid, zelfvertrouwen en sociaal welzijn. Daarnaast wordt er besproken hoe kinesitherapie, met name evidence-based, taakgeoriënteerde interventies, kan bijdragen aan het verbeteren van motorische vaardigheden en de participatie van kinderen in dagelijkse activiteiten. Het benadrukt het belang van op maat gemaakte instructies en feedback, afgestemd op de individuele kenmerken van het kind, de taak en de omgeving, voor een optimaal leerrendement. Het artikel merkt ook op dat er in de praktijk een grote variatie is in hoe instructies en feedback worden gebruikt door kinderfysiotherapeuten.
Hoe kunnen observaties van ouders helpen bij het vaststellen van ‘developmental coordination disorder’ (DCD)?
We kennen allemaal wel die kinderen die altijd als laatste klaar zijn, voortdurend tegen dingen aanlopen en moeite hebben met het aanleren van nieuwe vaardigheden zoals veters strikken of zwemmen. Hoewel deze kinderen vaak heel intelligent zijn, lijken ze toch onhandig. Dit kan te maken hebben met 'developmental coordination disorder' (DCD). Ondanks dat deze neurobiologische ontwikkelingsstoornis vaak voorkomt (bij 6% van de schoolgaande kinderen), blijft het een relatief onbekend en onbegrepen probleem. De diagnose wordt meestal pas gesteld vanaf de leeftijd van vijf jaar, maar zoals bij veel andere ontwikkelingsstoornissen is vroege herkenning essentieel voor goede ondersteuning. Ouders spelen hierbij een cruciale rol. In dit artikel wordt, aan de hand van het promotieonderzoek van de auteur en andere wetenschappelijke literatuur, besproken wat DCD precies inhoudt, wat de diagnostische criteria zijn en welke rol ouders kunnen spelen in het diagnostische proces.
Download hieronder het artikel over observaties van ouders helpen bij het vaststellen van ‘developmental coordination disorder’ (DCD)
Langzaam progressieve spierziekten op volwassen leeftijd: aandachtspunten voor de fysiotherapeut
Hoewel individuele spierziekten zeldzaam zijn, vormen ze samen een veelvoorkomend gezondheidsprobleem. Deze aandoeningen ontwikkelen zich vaak geleidelijk, wat een proactieve behandelstrategie noodzakelijk maakt. Dit betekent dat fysiotherapeuten niet alleen huidige symptomen aanpakken, maar ook toekomstige complicaties moeten anticiperen. Dit artikel biedt een leidraad voor fysiotherapeuten voor de effectieve behandeling en begeleiding van patiënten met langzaam progressieve spierziekten in de volwassenheid. Het legt de nadruk op het belang van training en fysieke activiteit, geïllustreerd met een praktijkvoorbeeld.
Download hieronder het artikel over Langzaam progressieve spierziekten op volwassen leeftijd:aandachtspunten voor de fysiotherapeut gratis:
Hypermobiliteit en bindweefselaandoeningen met houdingsweerstandtherapie Bugnet
Houdingsweerstandtherapie Bugnet (HWT) is een isometrische trainingsmethode, oorspronkelijk ontwikkeld voor poliopatiënten, die van waarde blijkt te zijn voor hedendaagse fysio- en oefentherapie. Er zijn tal van indicaties en de behaalde resultaten zijn positief. Uitleg over de principes van de methode en de kenmerken van de oefeningen toont aan waarom de methode geschikt is voor de behandeling van verschillende neurologische, orthopedische en andere aandoeningen van het houdings- en bewegingsapparaat. HWT traint onbewuste sensomotorische processen en motorische vaardigheden. In combinatie met de mogelijkheid tot bewuste aanpassing wordt hierdoor de kwaliteit van houding en beweging verbeterd. Integratie met andere fysiotherapeutische interventies is goed haalbaar. De effectiviteit van de methode wordt ondersteund door recente inzichten uit de literatuur.
Download hieronder het artikel over Hypermobiliteit en bindweefselaandoeningen met houdingsweerstandtherapie Bugnet gratis:
Artrokinematica en diagnostiek van specifieke carpale instabiliteit
De fysiotherapeutische therapie bij klachten door carpale onstabiliteit heeft lang in de schaduw gestaan. De aanpak omvat meestal rust, vermijding van belastende activiteiten en algemene spierversterking. De voorbije tien jaar zijn er nieuwe inzichten ontstaan in de gewrichtsbewegingen van de pols, met name de rol van de spieren en de proprioceptieve werking van de ligamenten. Deze inzichten zijn vooral voortgekomen uit kadaveronderzoek naar specifieke vormen van carpale instabiliteit: scapholunaire, lunatotriquetrale en midcarpale instabiliteit. Deze gegevens bieden de fysiotherapeut de kans om het onderzoek en de behandeling gerichter uit te voeren.
Download hieronder het artikel over Artrokinematica en diagnostiek van specifieke carpale instabiliteit gratis:
Wat is de meerwaarde van manuele lymfedrainage binnen de behandeling van chronisch borstkankergerelateerd lymfoedeem?
Lymfoedeem van de arm komt voor bij ongeveer 16 procent van de personen die behandeld worden voor borstkanker. Volgens de aanbevelingen van de International Society of Lymphology moet lymfoedeem worden behandeld volgens de principes van de decongestieve lymfatische therapie (DLT). Deze behandeling bestaat uit educatie, huidverzorging, manuele lymfedrainage (MLD), compressietherapie en oefentherapie, uitgevoerd in twee fases. De waarde van MLD als onderdeel van de totaalbehandeling is echter onzeker en staat internationaal ter discussie. Een systematische review toonde geen significant toegevoegde waarde van MLD aan, maar spoorde aan tot grootschaliger, gerandomiseerd onderzoek. Dit onderzoek heeft recentelijk plaatsgevonden onder titel EFforT-BCRL. De resultaten van deze studie worden in dit artikel toegelicht.
Download hieronder het artikel over de meerwaarde van manuele lymfedrainage gratis:
Perifeer zenuwletsel bij sporters
Zenuwletsel bij sporters ontstaat acuut door een direct inwerkend trauma of chronisch door herhaaldelijke overbelasting. Bij een direct trauma kan er sprake zijn van een druk- of rekletsel, soms zelfs een laceratieletsel (verscheuring). Het type letsel en de plaats daarvan hangen vooral samen met het type sport, bijvoorbeeld een contact- of niet-contactsport of een hogesnelheidssport.
Download hieronder het artikel Perifeer zenuwletsel bij sporters gratis:
Fysiotherapie bij SAPS-patiënten met een calcificerende tendinopathie
Fysiotherapeuten in de eerste lijn worden vaak geconsulteerd door patiënten met schouderpijn. Bij twee van de drie schouderpijnpatiënten wordt de containerdiagnose ‘subacromiaal pijnsyndroom’ (SAPS) gesteld. Hierbij is een tendinopathie van de rotator cuff de bron van nocisensoriek en de oorzaak van verminderd functioneren. Vandaar dat ook wel gesproken wordt over een ‘rotator cuff related shoulder pain’ (RCRSP). Dit opiniërende overzichtsartikel gaat over het belang van een specifieke vorm van RCRSP: de calcificerende tendinopathie (CT).
Vraag hieronder gratis het artikel Fysiotherapie bij SAPS-patiënten met een calcificerende tendinopathie aan:
(R)evolutie in beweegrichtlijnen voor personen met multiple sclerose
Multiple sclerose is een auto-immuunaandoening waarbij het centrale zenuwstelsel wordt aangetast, hetgeen tot diverse neurologische symptomen leidt. Tot 1990 werd personen met MS aangeraden om fysieke activiteit te mijden, vanwege de veronderstelling dat beweging de ziekte zou verergeren. Rond 2000 werd voor het eerst aangetoond dat dit niet het geval is, waarna het wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van beweging exponentieel groeide. Intussen is het zelfs bekend dat, net als in de sportwereld, high-intensity interval training (HIIT) wellicht de beste trainingsvorm is voor het verbeteren van diverse functionele en fitheidsparameters.
Vraag hieronder gratis het artikel (R)evolutie in beweegrichtlijnen voor personen met multiple sclerose aan:
Extended scope, de rol van de fysiotherapeut bij taakherschikking in de gezondheidszorg
In 2010 heeft een werkgroep de internationale ontwikkeling van de extended scopespecialist naar de Nederlandse situatie vertaald. Later gebeurde dit vanuit de beroepsverenigingen voor manueeltherapeuten (NVMT) en sportfysiotherapeuten (NVFS). In 2017 is deze functie in Nederland geïntroduceerd en sinds die tijd gestaag ontwikkeld tot een waardevolle toevoeging aan de gezondheidszorg op het terrein van het houdings- en bewegingsapparaat. Dit artikel gaat in op de positie van de extended scopespecialist in het Nederlandse zorgsysteem.
Vraag hieronder gratis het artikel Extended scope, de rol van de fysiotherapeut bij taakherschikking in de gezondheidszorg aan: